غرق نگاه

قلم به لوح قضا خورده تا غزل گل کرد...

غرق نگاه

قلم به لوح قضا خورده تا غزل گل کرد...

غروب جمعه...

زخم غروب جمعه چرا کم نمی شود؟! 

گویا عمیق بوده که مرهم نمی شود


هشدار داده بوده ام این نکته را به خود

عقل و جنون در آینه با هم نمی شود


بشکن جنون... حصار تَعقُّل به تیر عجز

ایستادن ام به صبر، دمادم نمی شود


با سیل وهم و چالش مُشتی خیال پوچ

صحرای خشک قلب که خُرَّم نمی شود


دل کنده ام ولی همه جا نقش چشم توست

قطع تَعلقات که در دم نمی شود


خوش باش دل به وعده ی دیدار روی او

سیر و سلوک بی تَعب و غم نمی شود


راه عبور از خطرات وصال یار

بی اشک روضه های محرم نمی شود


حمید خان محمدی 

نظرات 1 + ارسال نظر
حسین دوشنبه 30 آبان 1401 ساعت 07:08 https://darfarasoyzendegi.blogsky.com

شعر زیبایی بود افرین

نظر لطفتونه

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد