غرق نگاه

قلم به لوح قضا خورده تا غزل گل کرد...

غرق نگاه

قلم به لوح قضا خورده تا غزل گل کرد...

شهد شهادت...

‏‎چه قَدَر شهد شهادت به دلم شیرین است

خاک پایت به سحر، ملجأ هر مسکین است


سالها عکس تو را مردم کشور دیدند 

کس نپرسید چرا بال و پرت خونین است!؟


حمید خان محمدی

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد