آن سان که خار، یارِ گلستان شود گهی

آن سان که خار، یارِ گلستان شود گهی

مجنون اسیر لیلی دوران شود گهی

با اینکه هست کار غلامان، غلامیت

نوکر به خیمه‎ گاه تو مهمان شود گهی

حتی اگر ز باغ فدک حاصلی نماند

رزق بهشت روزی سلمان شود گهی

بگذار بی محلی‎ات اهل وفا کنند

یک پینه ‎دوز محرم سلطان شود گهی

از چشم این و آن چو فتادی غمین نباش

هدیه ز مور نزد سلیمان شود گهی

گر اشک چشم مانده به راهم، امید هست

دریا عجین قطره‎ ی باران شود گهی

یک گوشه چشم یار عوض می‎کند مرا

حُر هم ز لطف جزء شهیدان شود گهی

بی‎ارزشم ولی شده‎ ام کلب آستان

سگ هم به کوی یار نگهبان شود گهی

در پشت ابر چهره‎ ی خود را نهان مکن

با یک نسیم روی تو تابان شود گهی

ای جزر و مد پلک دو چشم تو، قاتلم

غرق نگاه شامل طوفان شود گهی

دل خانه‎ ی امام زمان نیست لااقل

ای کاش همنشین تو جانان شود گهی

ما ریزه ‎خوار خوان حسینیم و ریزه ‎خوار

هم سفره ‎ی تمام امامان شود گهی

ناشناس