چه بگویم همه از حال خراب است

آنسان که تو دیدی دل دیوانه ی ما را

باجلوه نوشتی همه افسانه ی ما را

پیمانه لبالب شده بود از می عشقت

کاشوب کشیدی همه می خانه ی ما را

اعجاز مسیحاست مگر گوشه نگاهت

رویاند دمت، حالت مستانه ی ما را

صد شکر از آن نقش گِلی که تو سرشتی 

چون داده صفا گوشه ی ویرانه ی ما را

با روضه ی سر های بریده جگرم سوخت 

در شعله نهاده پر پروانه ی ما را

با سر شده مهمان یتیمش... چه یتیمی 

انداخته از بار غمش شانه ی ما را

حمید  خان محمدی